Το «Τσι Σάο (Chi Sao)» ή αλλιώς «Κολλημένα Χέρια (Sticky hands)» θεωρείται η «ψυχή» του συστήματος, καθώς αποτελεί τη βασική άσκηση για την κατάκτηση των ιδιαιτέρως απαιτητικών ικανοτήτων όπως ευαισθησία, αντανακλαστικά, χαλάρωση, συντονισμός, «αίσθηση ενέργειας αντιπάλου». Η εξάσκηση γίνεται με τέτοιον τρόπο, ώστε να μπορούμε να αντιδρούμε έγκαιρα στις επιθετικές προθέσεις του αντιπάλου, απ’ τη στιγμή που αποκτούν επαφή τα χέρια μας, και μαθαίνουμε να βγάζουμε την σωστή ενέργεια, να ελέγχουμε και να αξιοποιούμε την εισερχόμενη δύναμη για δικό μας όφελος, αντί να της προβάλλουμε αντίσταση.

Το Chi Sao δεν είναι ο αυτοσκοπός αλλά το μέσο, ένα εξαιρετικό και ιδιαίτερο στις πολεμικές τέχνες μέσο, για να μας κάνει καλύτερους μαχητές. Δεν πρέπει να εξασκείται με ανταγωνισμό από τους 2 συμμετέχοντες (αν και ελαφρώς, υγιής ανταγωνισμός το κρατάει σε ποιοτικά επίπεδα). Η απόδοση του συνασκούμενου εναντίον μας (τα περάσματά του, κοινώς), οφείλουν να μας διεγείρουν την διάθεση να μάθουμε πως τα κατάφερε, πού ήμασταν τρωτοί, πού ανέτοιμοι, και γενικά πού υστερούσαμε και άρα ποια τα περιθώρια βελτίωσής μας (μάθημα και για την καθημερινότητά μας ίσως;;). Εξίσου οι επιτυχίες μας στον άλλον θα πρέπει να μας κρατάνε ταπεινούς και διδακτικούς, αφενός διότι μαζί του μαθαίνουμε και χωρίς το σώμα του δεν θα βελτιωνόμασταν ποτέ σε αυτό το επίπεδο, και αφετέρου επειδή θα υπάρχει πάντα κάπου κάποιος καλύτερος από εμάς και θα θέλαμε την ίδια ευγενική, ταπεινή, εκπαιδευτική συμπεριφορά κι αντιμετώπιση.

“Keep calm and chi sao”….κυριολεκτικά!!